Onno van Andel
Ik ben Onno en samen met mijn vrouw Vera wonen wij in Lieren. Onze 3 kinderen zijn inmiddels uitgevlogen.
Waarom ik het bijzondere werk van uitvaartondernemer doe laat zich het beste beschrijven in onderstaande column:
Brrrrrrr. Ik trek de rits zo hoog mogelijk en nestel mij in mijn jas. We wandelen door de bossen in Beekbergen. Het miezert. “Weet je nog hoe wij er tien jaar geleden voor stonden?”. Vera kijkt me aan en ik denk terug aan die lange wandelingen die we maakten om het Pieterpad uit te lopen. Aan die mooie herfstdag waarop wij over een eindeloze zandverstuiving liepen. Daar in Drenthe namen we het besluit om de sprong te wagen. Daar startte het avontuur van het opzetten van ons uitvaartbedrijf Wenz Uitvaart. Nu, ruim 10 jaar na de officiële start, kan ik met trots terugblikken.
“Oké, we gaan het doen, maar ieder kwartaal gaan we aan tafel zitten en evalueren we. En als het niet gaat zoals we willen, dan trekken we de stekker eruit!”. Vera kijkt mij serieus aan. “Ik meen het!”, voegt ze er voor de zekerheid aan toe. We weten dat het niet makkelijk zal worden, want wie kent mij als uitvaartondernemer? Helemaal niemand. Maar ik weet wat ik wil en wat ik kan. Dit is mijn manier om van betekenis te kunnen zijn. Zingeving, dat is belangrijk voor mij.
We geven ons 5 jaar de tijd om te groeien naar minimaal veertig uitvaarten per jaar. “Het eerste jaar word je niet gebeld. Houd daar maar rekening mee”. Ik hoor het de ervaren uitvaartondernemer nog zeggen. En het duurt een paar maanden voordat ik gebeld word. Een familie uit ons dorp, die voor persoonlijk gaat. Daarna volgen de telefoontjes elkaar vlotter op en halen wij ons doel sneller dan gedacht. Van een uitvaart komt een uitvaart. Zo is het, want als families ervaren hoe wij ons werk doen en voelen hoe wij een afscheid persoonlijk maken, dan weten ook anderen je te vinden.
Wij hebben na de start op 1 maart 2014 welgeteld twee keer geëvalueerd en toen was het niet meer nodig. In ieder geval niet om te bepalen of we de reis in uitvaartland willen doorzetten. Er is behoefte aan de manier waarop wij uitvaarten verzorgen en onze gesprekken gaan nu veel meer over hoe wij onze kernwaarden kunnen waarborgen. Dus datgene doen waar wij voor staan.
Om families de aandacht te kunnen blijven geven die zij verdienen, besluiten wij om uitvaartleiders in dienst te nemen. Alleen zo kunnen wij garanderen dat de persoonlijke aandacht blijft. Ook als wij meer dan veertig uitvaarten per jaar verzorgen.
Met dezelfde passie en energie verzorgen Martine, Diane, Elselien en onze dochter Sabine inmiddels uitvaarten namens Wenz Uitvaart. Hebben wij drie eigen uitvaartcentra in Eerbeek, Epe en Holten en een opbaarlocatie in Lieren.
De toekomst ziet goed uit. En er zijn nog zoveel zaken die ik wil oppakken. ‘Nog even dit en nog even dat’. Maar er is meer dan werken. Wij zien het dagelijks om ons heen. Dromen die nooit vervuld worden, omdat de tijd sneller bleek te gaan. Omdat prioriteiten elders lagen.
“Vergeet de ‘L’ niet”. Wij zitten aan tafel; een paar weken na de uitvaart van haar man. Ik begrijp haar niet en kijk haar vragend aan. “Je vertelde dat je nog even dit en nog even dat zou willen doen”. Nog steeds begrijp ik haar niet. “Vergeet niet te leven!”. Niet even maar leven! Wat een prachtig cadeau.
Het is iets wat ik iedereen wil meegeven: vergeet de ‘L’ niet!